Jak to ze lnem było ...

czyli moje pierwsze doświadczenia z surowcem starym jak świat :)
choć mnie osobiście znanym głównie z literatury ...

... oraz paru bardzo gniotących się spódnic :)

Na początku roku robiłam zakupy u Włóczek Warmii, i wśród innych cudów wybrałam też motki lniane.
Jeden z nich był w kolorze śliwki i zachwyciłam się nim od pierwszego wejrzenia.

Śliwka na zdjęciach raczej woli być granatowo-niebieska niż fioletowa,
ale to już widać taka jej uroda.
Oraz mój brak umiejętności fotografowania różnych bardziej skomplikowanych kolorów...

W rzeczywistości kolor jest idealnie fioletowy,
tak jak ornaty w adwencie.

Przez dłuższą chwilę zastanawiałam się, na co ja ten adwentowy len mam wykorzystać,
po drodze tworzyłam Rosamundę i Konstancję,
a śliweczka spokojnie czekała na swoją kolej.

Trochę to było też i z tego powodu, że nitka - choć piękna i połyskująca - wzbudzała też we mnie niepewność i niepokój.
Taka jakaś sztywna była i zupełnie inna od merynosów, alpak i jedwabiów.

Aż wreszcie podjęłam decyzję i machnęłam Alisedę,
czyli mój pierwszy w życiu zapisany, opracowany i opublikowany wzór.
Jego wersja pierwotna powstała z Lace Dropsa, taki minimalistyczny szaliczek to był,
kto ciekawy - zagląda TUTAJ :)

Zainteresowało mnie znienacka, jak też ta Aliseda wyjdzie w rozmiarze większym, takiego typowego szala na ramiona.
Wyszło tak:

Ale do rzeczy, czyli do dziergania z lnu:

Robiło się ciekawie.
Nitka dość cienka, niby skręcona ale jednak nie, trzeba było czasami uważać.
Dość sztywna, nie układa się miękko na drutach i tak trochę żyje swoim życiem.
Ja robię luźno, czasem nawet bardzo luźno,
i okazało się, że potrzebuję najcieńszych drutów, bo inaczej wychodzi mi sieć rybacka :)

Nic to, wzięłam 2.5mm i dziergałam z dużym zapałem, bo fajnie szło.

Poza tym, ten wzór najlepiej wygląda dziergany luźno, jak najluźniej -
i w tej kwestii len jest idealnym materiałem, bo z racji pewnej sztywności ułatwia to luźne dzierganie.

Po zblokowaniu oczka mają taki rozmiar, jak dziergane ściśle na 4.5mm,
i to jest dokładnie to, co chciałam osiągnąć!

No właśnie - blokowanie.
Istota rzeczy i clou całego dziergania!

W trakcie robótki moja Aliseda przypominała ... siatkę na zakupy, taką z dość sztywnego sznurka, dawniejszymi czasy się w takiej ziemniaki nosiło i inne artykuły spożywcze.

Wiedziałam, że len trzeba moczyć w ciepłej wodzie,
i przez całe dzierganie przemyśliwałam, jak ciepła ta woda ma być.
Oraz,
jak blokować, żeby się niepotrzebnie nie zmęczyć i nie szarpać z tymi szpilkami na próżno.

I zrobiłam tak:

pranie wstępne - woda o gorącości takiej, że prawie parzy w dłonie, ale jeszcze da się wytrzymać + płyn do prania, taki zwyczajny, i jakaś godzina w kąpieli.
wszystko sobie przestygło, wypłukałam w dość ciepłej wodzie
i zamiast naciągać, po prostu rozwiesiłam do wyschnięcia

efekt dość zadowalający, to znaczy udzierg trochę zmiękł, nie był już chaosem oczek tylko pewnym sensem,
a ja z dużym zadowoleniem, że to nie naciągane i nie żal dowolnie działać dalej - postanowiłam powtórzyć cały proces przynajmniej jeszcze raz :)

moczenie drugie - woda mniej więcej tej samej temperatury, co za pierwszym razem + płyn do płukania
i znowu nie naciągałam, tylko rozwiesiłam
efekt już lepszy, miększe i przytulniejsze się zrobiło

w nadziei, że zrozumiałam jak ten len traktować - przeciągnęłam przez brzegi bawełnę, bo już za trzecim razem chciałam naciągać (kto nie wie dlaczego bawełnę - zapraszam TUTAJ).

moczenie trzecie - według schematu 'moczenie 2', z tym, że mnie lekko poniosło, bo akurat robiłam herbatę i dodatkowo wlałam do miski jakąś szklankę wrzątku.

I to było to!

chusta po naciągnięciu milutka, mięciutka, nieco lejąca - super!!!
taka trochę inna w dotyku niż wełna czy jedwab, ale bardzo przyjemnie inna :)
kształt i wzór trzyma idealnie, ażur prześwieca tak, jak powinien!!!

a jeszcze dodatkowo: cena lnu przystępna, a kolory wprost obłędne
zajrzyjcie do Włóczek Warmii, przekonajcie się sami!

jednym słowem - len jest super na chusty!

I właśnie lnianą Alisedę proponuję Wam na czerwcowe 'Podziergajmy wspólnie'!

A może raczej tak -

kto lnu nie zna, a ma w sobie ciekawskość i chęć eksperymentu -
powinien się zdecydować na len właśnie!

kto len zna i nie lubi - może dziergać z dowolnej włóczki, na jakąkolwiek ma ochotę!
(plus ja jak zwykle - włókna naturalne najlepsze)

a kto ma własną koncepcję włóczkową na Alisedę - dzierga według własnej koncepcji :)

Aliseda ma to do siebie, że może być dowolnie szeroka i dowolnie długa.

Na taką adwentową śliwkę poszedł mi jeden 100g motek, cały,
i to był akurat len z tych grubszych, 480m na 100g.
Ale spokojnie można zrobić też Alisedę węższą i krótszą z połowy tej włóczki.

Jeżeli będziecie wybierać we Włóczkach Warmii - musicie patrzeć na wagę i na metraż, a nie sugerować się ilością motków.

Na duży szal - 480m i więcej, na mniejszy - mniej.

To przeliczanie pomoże też w ogarnianiu ilości włóczki na kolejne szale,
czyli taka dodatkowa nauka :)

Dzisiaj dopiero 16 maja - dlaczego już zapowiedź czerwcowego 'Podziergajmy wspólnie'?

Pojawiła się w grupie kwestia, że czasami trudno jest zdążyć z zamawianiem włóczki i dzierganiem w jeden miesiąc.
Dlatego od teraz zajawka na temat co dziergamy i z czego będzie z około dwutygodniowym wyprzedzeniem, żeby każdy na spokojnie ogarnął temat zakupów :)

A wszystkie pozostałe informacje pojawią się standardowo pierwszego dnia danego miesiąca, w pierwszym przypiętym poście w grupie :)


Pozdrawiam ciepło i słonecznie !!!